Het klinkt te mooi om waar te zijn dat je kunt afvallen zonder er heel veel moeite voor te moeten doen. Toch is het zo! En daarom schrijf ik ook deze blog. Ik ben er zelf door verrast en gun iedereen dit inzicht. Op het eerste gezicht heeft dit niets met mijn fotografie te maken. Waarom dan toch hier een blog aan wijden? Omdat een gezond lichaam en geest een belangrijke bijdrage leveren aan de foto's die ik in opdracht maak.
Even terug in de tijd. Na mijn veertigste, nu zo'n 15 jaar geleden, bleek ook bij mij de wetmatigheid van toepassing dat elke extra kilo er niet meer zomaar afgaat. Tot voor kort leefde ik met de gedachte dat brood, aardappels, groente en vlees afgewisseld met een pasta en rijstmaaltijd een prima basis vormt om gezond te leven. Maar de enkele keer dat ik op een wegschaal ging staan was ik toch weer iets zwaarder. En bewegen dan? Ik was in een wat verder verleden best sportief, alleen zorgde een onwillige enkel voor steeds meer roet in het eten. En daarbij is volhouden van iets wat ogenschijnlijk geen doel dient voor mij moeilijk te aanvaarden. Tot zover een klein beetje inzicht in mijn excuses en ongemakken.
De omslag werd gevoed door een stapeling van (kleine) gebeurtenissen. In de winter heb ik het als fotograaf altijd rustiger. Zo ook vorige winter. Klussen van allerhande aard pak ik dan op. Een flinke klus was het maken van een kamer om het thuiswerken van mijn partner te faciliteren. Prima gelukt, maar het vele kruipen op mijn knieën bleek voor mijn rechter knie uiteindelijk te veel. Daarnaast maakte ik wandelingen. Om in het voorjaar weer klaar te zijn voor het lopen rond de te fotograferen projecten. Met mijn enkel is lang wandelen een uitdaging. Dat bleek ook toen mijn wandelingen boven de 8 kilometer kwamen. Dat zorgde voor pijn achteraf.
Met name mijn knieën was reden om het medisch circuit weer 's met een bezoekje te vereren. De orthopeed zag geen behandelbare kwaal. Na doorverwijzing naar de reumatoloog bleek ook dat geen oplossing te beiden. Inmiddels was ik ook bij de fysiotherapeut beland en druk bezig met oefeningen om mijn knie(en) te versterken. Gelijktijdig kreeg mijn toen 86 jarige vader een hele nieuwe knie. De revalidatie heb ik van dicht bij meegemaakt en dat verliep helemaal prima. Nu is elk mens anders maar mijn 33 jaar oudere vader zo actief te zien, zorgt wel voor een spiegel.
De vakantie kwam in zicht en vlak daarvoor las ik over een boek genaamd "Wat gaan we eten?". Met als ondertitel: "Sitopia: hoe goed eten de wereld kan redden". Geschreven door Carolyn Steel. De recensie was veel belovend. Ik heb het boek aangeschaft en in de vakantie ben ik begonnen met lezen. En niet meer gestopt voordat ik het boek uit had. Het boek is geen kookboek, maar drukt je wel met je neus op de feiten dat hoe wij voedsel waarderen en in de winkel krijgen anders moet.
Ergens tussen al deze gebeurtenissen door heb ik ook weer 's mijn BMI berekend. De BMI (Body Mass Index) is een internationaal gebruikte maat die laat zien of je een gezond gewicht hebt in verhouding tot je lengte. Het resultaat gaf toch wel aan dat ik in de gevarenzone leef. Een extra graadmeter en voor de jonge ouderen een betere graadmeter is de maat van de buikomvang. Buikvet is hardnekkig en duurt langer voordat dat volledig is verdwenen.
Een laatste positieve bijdrage om open te staan voor verandering was onze vakantieplanning. Wij kwamen terug toen de bouwvak nog in volle gang was. De meeste opdrachten stonden gepland vanaf september. Dit gaf mij tijd om nieuwe stappen te onderzoeken en in te bedden in onze, en vooral mijn, dagelijkse routine.
Na de vakantie heb ik
het boek: "Diabetes type 2? Het kookboek", weer uit de kast gepakt en de algemene hoofdstukken nogmaals gelezen. Ik had dit boek in een opwelling een aantal jaren geleden aangeschaft. Niet omdat er bij mij diabetes type 2 was vastgesteld, maar wel omdat ik bepaalde kenmerken herkende en het als een oplossing zag. Alleen was toen nog niet het moment;) Nu was ik er wel klaar voor om de stappen te zetten die het boek beschrijft:
Lees verder onder de fotogalerij..
Stap 1 Schrap de snelle suikers, Stap 2 Beweeg meer, Stap 3 Beperk de koolhydraten, Stap 4 Verbeter je energiebalans, Stap 5 Breng rust in je leven, Stap 6 Eet meer groenten, Stap 7 Leer omgaan met moeilijke situaties, Stap 8 Meet en weet, Stap 9 Zoek steun, Stap 10 Kook met liefde.
Met Stap 1 was ik al mee bezig, dacht ik. Geen suiker in de koffie. Maar het betekent ook de sappen laten staan. Ik dronk alleen thee als ik ziek was. Nu is dat naast water mijn belangrijkste drank. Stap 2 meer bewegen. Dat was echt een bewuste stap. Ik koos voor de beweging waar ik het meest mee heb: fietsen. Alleen waren eerdere pogingen om het op te pakken vaak na enige tijd weer gestrand. Last van zadelpijn en vooral ook van mijn knieën speelde mij dan parten. Ik heb het voorzichtig opgebouwd en de eerste keer dat ik vol op stoom een rondje van 20 kilometer kon rijden was een erg prettige ervaring. Oude, hele oude tijden begonnen te herleven! Stap 3 was de stap met de grootste verandering. Koolhydraatarm koken betekent geen aardappelen, geen pasta's, geen rijst. Vlees mag nog steeds maar door het lezen van het boek Sitopia kregen we nogmaals de bevestiging dat minder vlees echt nodig is om onze aarde een beetje beter te maken.
De recepten in het diabetes kookboek waren zeer behulpzaam en daarnaast is op internet een onuitputtelijke bron om koolhydraatarme recepten te vinden. Stap 4 verbeter je energie, is inmiddels een soort van hobby geworden. Het zoeken naar de balans tussen minder koolhydraten, maar wel voldoende energie uit eiwitten en vetten halen. Op dit moment probeer ik nog steeds af te vallen. Dan is het belangrijk dat je meer energie verbruikt dan je opneemt, zonder honger te voelen. Om de gewenste BMI en buikomvang te halen mogen er nog wel wat kilo's af. Dat gaat natuurlijk steeds langzamer, maar ik heb de tijd en als ik mijn menu op de juiste manier blijf ontwikkelen gaat het van zelf (..).
Het belangrijkste inzicht dat ik nu gekregen heb is dat een proces van jaren toch omkeerbaar blijkt te zijn. Ik ben er nog niet en ik ken nog niet het uiteindelijke resultaat, maar ik zie mijn lichaam nu veranderen door af te vallen en ik krijg meer conditie door het sporten en mijn knie oefeningen die ik nu steeds verder aan het uitbreiden ben, zorgen voor minder pijnlijke momenten. Dat proces is erg prettig om mee te maken.
Het heeft niet alleen mij een belangrijk inzicht gebracht. Ons hele gezin heeft de verandering van menu mee mogen ervaren. Met twee jongens in de puberteit is koolhydraatarm iets te heftig, maar met rijst of tortilla's als compensatie slikken ook zij de grootste verandering;)
Het grote voordeel is dat mijn menukaart van ingrediënten veel uitgebreider is geworden. We eten nu gevarieerder en in de meeste gevallen ook lekkerder.
Zoals gezegd starte ik met het kookboek waarmee je diabetes type 2 voorkomt of van herstelt. Al snel keek ik rond op internet en vond heel veel informatie en geslaagde recepten:
Een waardevolle verzamelplaats is: https://www.koolhydraatarmrecept.nl/
Een zeer gewaardeerd recept, bij ons bekent als "Kapsalon", is: https://www.koolhydraatarmrecept.nl/snelle-shoarma-met-knoflooksaus/
Om het koken leuk te houden en om te voorkomen dat je veel tijd kwijt bent, zijn we snel op zoek gegaan naar een keukenmachine. Kijk vooral op Marktplaats want er zijn veel mensen die na aanschaf toch niet weten wat ze er mee aan moeten...https://www.marktplaats.nl/l/witgoed-en-apparatuur/keukenmixers/q/magimix/. Nu snijden we wortels, champignons en nog veel meer in een handomdraai.
Een door mij veel gebruikt bijgerecht is knolselderijpuree, maar het kan ook met wortel en zelfs rode kool ging prima. Aan de puree voeg je mascarpone toe, heerlijk! https://www.groenteboermarco.nl/knolselderijpuree-met-mascarpone/
Mascarpone klinkt niet echt gezond, maar vetten en eiwitten zijn helemaal niet slecht in je nieuwe menu. Als er maar balans is. Slagroom en roomkaas zijn ook ingrediënten die geregeld voorbij komen.
En hoe zit het dan met de tussendoortjes? Tja daar is wel een verandering nodig. Geen koekje meer bij de koffie en thee. Borrelnootjes en chips behoren ook tot het verleden. Maar er zijn best lekkere alternatieven: https://foodsisters.nl/blog/gezonde-tussendoortjes-allemaal-koolhydraatarm/
Nog een paar recepten die die bij ons thuis met gejuich worden ontvangen:
https://www.ekomenu.nl/koolhydraatarme-mexicaanse-bowl-met-mais-en-avocado
https://www.knutselenindekeuken.nl/snelle-stroganoff-met-snijbonen/
https://www.koolhydraatarmrecept.nl/witlof-roombrie-schotel/
https://www.koolhydraatarmrecept.nl/spruitjes-met-walnoot-en-geitenkaas/
en vergeet de heerlijke salades niet:
https://makkelijkafvallen.nl/recepten/sperziebonensalade/
https://chickslovefood.com/recept/griekse-kikkererwtensalade/
Dit is nog maar een kleine greep uit de recepten waar ik dagelijks mijn variatie mee bereik.
En dan vergeet ik nog de noten en zaden waar mee je eten en tussendoortjes mee kan opvrolijken.
Aanvulling:
Mijn verzamelde bookmarks met allerlei recepten gerubriceerd in verschillende hoofdstukjes en ook algemene verwijzingen over gezond eten kun je
hier downloaden.
Hoe het komt dat ik nu wel het licht heb gezien, terwijl er echt wel eerder momenten van inzicht zijn geweest, blijft bijzonder. Kennelijk moet het zo zijn, waren de omstandigheden er naar.
Daar zit zeker een kern van waarheid in. Als fotograaf heb ik een grote mate van vrijheid. Natuurlijk ook geregeld van huis, maar ook veel van uit huis werkend. Daardoor is het mogelijk om dagelijks verder te zoeken naar lekkere recepten. En houd ik het ook vol. Wat ook belangrijk is dat ik voor het avond eten zorg. Daarmee had ik vat op de continuïteit;) Uiteraard moest ik wel door de gerechten zorgen dat iedereen aan tafel enthousiast bleef. Andersom voel ik mij ook gesteund door mijn vrouw en kinderen om de ingezette weg voort te zetten.
Nu ik mij wat meer verdiept heb in wat goed eten is en doet voor een mens. Kan ik eigenlijk niet anders concluderen dat heel veel mensen te zwaar zijn. Ik dacht ook dat ik best wel gezond bezig was. Wij kookten al bijna elke dag, hadden geen vaste snack avond. Af en toe kwamen pizza of chinees wel goed uit maar voor de rest? We deden het niet veel anders dan dat we geleerd hebben van onze ouders. Het is bijzonder dat ondanks de kennismaatschappij waar wij inzitten, onze kennis over voedsel hoe te produceren en hoe te consumeren niet geoptimaliseerd is. We eten niet wat per definitie het beste voor ons is, maar wat ons door de markt wordt voorgeschoteld als lekker én goedkoop én soort van gezond.
Nu het goede nieuws. Ik loop niet voorop, dus er is al heel veel kennis over gezond eten te vinden. En we zijn ook met steeds meer mensen die voor gezond kiezen, want langzaam beginnen de supermarkten ook mee te bewegen. Ik denk dat dat ook de enige manier is om uit de wurggreep van de commercie te komen. Als consumenten vol gaan voor Bio en duurzaam wordt het vanzelf interessant voor de mainstream winkels.
Maar ben ik dan nu meer geld kwijt? Ik heb de getallen niet naast elkaar gezet, maar door bijvoorbeeld minder vlees te eten houd je gevoelsmatig geld over voor de wat duurdere bio ingrediënten.
Tot slot wil je zelf het effect ervaren door de beschreven stappen te gaan doorlopen, pas dan wel op: je loopt grote kans dat je na een tijdje toe bent aan een nieuwe garderobe... Succes!
Een berichtje hieronder achterlaten mag natuurlijk ook.
Expertise:
architectuur - interieur - vastgoed - hoogte - tuin - bouwindustrie - bouwplaats
Walter Frisart FOTOwerk voor architectuur en bouwkunst
Fotograaf Zwolle
Grotekreek, 24
8032 JD, ZWOLLE, NL
mail@walterfrisart.nl 06-51077168
IBAN NL68 KNAB 0257 9753 22
Alle rechten voorbehouden | Walter Frisart FOTOwerk